heb jij dat ook:
- Dat constante schuldgevoel. Naar je kind(eren), je partner, je vriendinnen, je collega’s en je moeder. Omdat je het gevoel hebt dat je ze allemaal tekortdoet.
- Dat je jezelf vergeet. Of nou ja, niet vergeet. Maar jezelf gewoon geen tijd gunt. Geen tijd om langer dan twee minuten te douchen. Geen tijd om dat magazine te lezen. Laat staan tijd om eens een middag zonder kinderen te gaan winkelen.
- Dat je eigenlijk snakt naar even wat me-time. Even zonder kids. Even geen stapels was. En dat je, terwijl je dit denkt, al meteen de gedachte opspeelt dat je dit niet mag denken.
- Dat je constant denkt dat het je niet goed genoeg doet. Zou je toch niet aan de biologische melk moeten? Of geitenmelk? En speel je wel genoeg met je kroost? En Engels, leren kinderen niet het gemakkelijkste een taal als ze jonger zijn?
hoe zou het voor je zijn als dat gevoel weg is?
Hoe zou het zou als je bovendien het gevoel hebt dat je het onder controle hebt?
waarom zou jij geen leven in balans mét kinderen kunnen hebben?
In een gratis kennismaking van 30 minuten krijg je van mij twee persoonlijke en gouden tips, waarmee je direct aan de slag kunt om die balans weer (terug) te vinden.
Voor de kennismaking krijg je van mij een paar korte vragen waarvan ik het fijn vind als je die voorafgaand wilt beantwoorden. Je hebt het immers al megadruk, dus dat half uur dat je voor mij vrijmaakt, daar moet je zoveel mogelijk uit kunnen halen. Toch?
vraag dan nu die kennismaking hieronder aan… why wait longer?
alvast wat inspiratie lezen?
Overleven op die automatische piloot
De afgelopen week was ik ziek. Buikgriep. Wat een ellende. Gek genoeg was trouwens het enige waar ik me druk om maakte: “als ik de kinderen maar niet ziek maak...”. Want dat zou helemaal ellendig zijn geweest. Samen met je kindjes ziek zijn. I’ve been there, jij ook?...
Niet meer straffen of belonen?
Ik kreeg voor mijn verjaardag een boek over opvoeden. Nu lees ik heel veel, maar ik had in die drie jaar dat ik moeder ben, nog nooit een opvoedboek opengeslagen. Ik had er nooit behoefte aan, voed de kinderen heel intuïtief op en als ik écht tegen iets aanloop – wat...
Je kind als excuus
Ik werd dus getriggerd door een Instagram bericht vandaag. Over de slachtofferrol waar veel moeders in lijken te zitten. Slachtoffer van hun eigen kinderen. “Jeetje, ik ben al blij als ik om 14 uur een keer aangekleed ben.” Dat soort teksten. Moeders die zich, sinds...